https://websitemaker.hostnet.nl/.cm4all/uproc.php/0/.2023%20-%20Open%20dag%203%20juni%20foto%201.jpg/picture-400?_=18887d8dad5
12 Mei was de dag van de zorg. Voor de vrijwilligers was een leuke activiteit georganiseerd: Ze vertrokken vroeg in de middag naar De Hammerslag te Westergeest (bij Dokkum). Daar werden groepjes gevormd om te boeren golfen, een sport, die de meesten nog nooit hadden gedaan; enkelen waren er erg goed in, anderen wat minder, maar het was erg leuk. Na gedane sport werden de vrijwilligers getrakteerd op patat met naar keuze een kroket, frikandel of kaassoufflé. Het was een heel erg leuke middag en iedereen ging met een goed gevoel weer naar huis
Boeren golfen.
Dag van de zorg bij de Hammerslag in Westergeest.
1 Juni werd de jaarlijkse "grote" vrijwilliger dag georganiseerd. Eerst werd er een toneelstukje opgevoerd door een aantal vrijwilligers; dit deden zij zeer professioneel! Er werd een situatie geschetst, zoals deze in een hospice voor zou kunnen komen. Daarna waren er verschillende workshops, o.a. ook een aantal waarin vragen werden gesteld over het toneelstukje. Wat te doen in een bepaalde situatie. Erg leerzaam. Aan het einde van de middag werd een heerlijke maaltijd geserveerd. Het was een zeer geslaagde middag!
OPEN DAG in het Hospice Vredeborgh in Leek op zaterdag 3 juni 2023.
Het hospice is een bijna thuis huis waar mensen in de laatste fase van hun bestaan afscheid nemen van hun leven en hun dierbaren. Een huis waarin spanning, verdriet, onbegrip en machteloosheid is, maar waar ook wordt gelachen, waar tederheid, liefde en opbeurende woorden zijn, waar het leven verdicht is tot de kern van zijn bestaan.
De eigen wensen van de gasten staan voorop en zorg is altijd beschikbaar.
Hoe en wanneer kom je in een hospice terecht ? Wat kun je daar aan zorg verwachten en hoe is de organisatie geregeld?
Vrijwilligers van het Hospice Vredeborgh gaven uitleg aan de belangstellenden.
Hieronder een aantal foto's van de Open Dag.
KUNSTVEILING 3 SEPTEMBER 2023
Beste lezer, kunstliefhebber en mogelijk aspirant sympathisant van Hospice Vredeborgh,
Hospice Vredeborgh in Leek bestaat deze maand 6 jaar. Omdat wij grotendeels afhankelijk zijn van vrijwilligers,
donaties en schenkingen zijn de "Vrienden van het Hospice" actief in het bijeenbrengen van financiële middelen en steeds op zoek naar nieuwe mogelijkheden.
Op 3 september 2023 is er een kunstveiling in de CazemierBoerderij, Hoofdstraat 27 te Tolbert.
Vooraf zijn er kijkdagen op 30 augustus en 1 september van 13:00 uur tot 15:00 uur en op 2 september van 10:00 uur tot 12:00 uur.
De gehele opbrengst zal ten goede komen aan het hospice. Het accent ligt de komende jaren op het verder verduurzamen van het pand. Sinds vorig jaar is het hospice eigenaar van het pand.
Tijdens de veiling-dag zal kunsthistoricus Peter Kooke een lezing geven met een toepasselijk thema:
de zoektocht naar onsterfelijkheid die sinds mensenheugenis velen heeft bezig gehouden.
De lezing begint om 13:00 uur, na een korte pauze vindt de veiling aansluitend plaats. Peter Kooke is tevens de veilingmeester. Tevens is er een verloting van een kunstwerk, als u komt maakt u kans om het te winnen.
Iedere bezoeker van de veiling-dag betaalt € 10 inclusief 1 consumptie. De hele opbrengst gaat naar het hospice. Wilt u zeker zijn van een plek dan aanmelden via info@hospicevredeborgh.nl en € 10 betalen op het bankrekeningnummer van de Vrienden onder vermelding van "Kunstveiling CazemierBoerderij".
Inmiddels zijn er circa 60 kunstwerken van diverse kunstenaars bijeengebracht voor de veiling.
Beelden/beeldjes in brons en terracotta van o.a. Margot Brekelmans, Trijnie Wubbolt en Dick Andriese.
Grafisch werk met houtdrukken van Jan Ernst Douma, Bep van der Vinne, Joke Schepers en tekeningen van Ruud Venekamp.
Olieverf- en acrylverfschilderijen van o.a. Olja Meier, Margot Brekelmans, Janet Huizing, Wine Fransen, Trees van der Velden en Thea van der Laan. Zowel landschappen als abstracte composities van diverse afmetingen. Daarnaast ook werken van Matumbo Art uit Leek, van Leon Snaak en Fenneke Bonsema.
Tenslotte een aantal schenkingen, o.a. schilderijen van Henk Menninga uit Appingedam, een schilderij van Alette de Groot, een kleurenlithografie van Jan Cremer, een schilderij van Allard Elout, een werk van Hans Verschoor en een werk van C. Stiekema, 'Adam en Eva in het paradijs' (1910).
Er komen o.a. nog zeefdrukken van Peter O. Gerrits, keramiek van Maria Wijnholds, schilderijen van Ida Kalma en giclées van Zus Enzo Kunst Gicléeshop uit Loppersum. Mogelijk komt er nog meer binnen.
Is uw interesse aangewakkerd, we zien u graag op 3 september in de CazemierBoerderij.
Met vriendelijke groet namens de leden van Stichting Vrienden van Hospice Vredeborgh,
Ingrid Ditmar Jansse & Martin Heidema
ingridditmar@hotmail.com
martinheidema@hotmail.com
zie ook: www.inhetwesterkwartier.nl/agenda
VERHALEN UIT EEN HOSPICE
Vrijwilligster Elly van Pagée heeft een aantal verhalen geschreven, die zij heeft ontleend aan haar eigen ervaringen en aan die van andere vrijwilligers. Het boekje kreeg de toepasselijke titel "VAN HIER NU TOT HIER NA". De boekpresentatie is op vrijdag 3 juni om 17.00 uur bij Daan Nijman in Roden; het boekje is te verkrijgen in het Hospice te Leek en vanaf juni is het boekje te verkrijgen in de boekhandels.
Elly van Pagée: "Een Hospice is een plek waar mensen in de laatste fase van hun bestaan afscheid nemen van hun leven en hun dierbaren. Een huis waar spanning, onbegrip, verdriet en machteloosheid is, maar ook een plek waar wordt gelachen , waar tederheid, liefde en opbeurende woorden zijn, waar het leven verdicht is tot de kern van zijn bestaan nog even ....
De verhalen in Van hier nu tot hier na geven een inkijk in de bijzondere wereld van een hospice".
De Kracht van Verbinding, een nieuwe visie op verlies en rouw
Verlies, tegenslagen, en ingrijpende veranderingen zijn van alle tijden en voor iedereen. Het is een wezenlijk deel van hoe en wie wij zijn op deze wereld. Ernstige life-events en verlies kunnen diepgaande consequenties hebben voor ons zelfbeeld, ons wereldbeeld en niet in de laatste plaats voor ons toekomstperspectief.
We onderscheiden tegenwoordig 4 gebieden met betrekking tot ernstige life-events: overlijden, (verlies van) gezondheid, relaties (scheiding, misbruik) en werk (verlies van werk).
Er ontstaat een verlangen naar en behoefte aan integratie van het verlies in ons levensverhaal, het ons verbinden met anderen en betekenisgeving aan het verlies.Er rust, nog steeds, een taboe op onze verliescultuur. Gevoed door een no-nonsense- en maakbaar wereldbeeld en de overtuiging dat gelukkig zijn het ultieme levensdoel is.
Tevens wordt rouw door velen (ook professionals) gezien als en stoornis, een ziekte. Rouw is echter een normale reactie op een abnormale situatie. Rouw is in essentie een stressreactie: een poging van ons lichaam en onze geest om effectief om te gaan met de waarneming van een “gevaar” richting ons welbevinden. De kern van rouw is scheidingspijn.
We kunnen echter wel ziek worden van rouw: de aanleiding ligt dan meer in (vroege) hechtingsproblematiek of in een verstoorde interactie met de omgeving (conflicten, “nu moet je ’t maar eens afsluiten”, “loslaten”, “weer de oude worden”).
In de vorige eeuw ontwikkelde Elizabeth Kübler-Ross, tijdens haar werk met terminale patiënten, een 5 fasen model voor rouwen: ontkenning, woede, marchanderen, depressie, aanvaarding.
In de loop van deze eeuw kwam er, onder invloed van wetenschappelijk onderzoek, kritiek op dit model:
- Er is een essentieel verschil tussen een terminale patiënt en nabestaanden: hun toekomstperspectief.
- Rouwen is geen lineair, statisch proces, de 5 fasen hoeven niet in genoemde volgorde te worden doorlopen, het rouwen is geen uniform, voor ieder mens gelijk-verlopend proces.
Rond 1999 volgde de ontwikkeling van het Duale Proces Model (Stroebe & Stroebe & Schut): rouwen wordt hier beschouwd als een circulair, dynamisch proces met een verliesgerichte- en een herstelgerichte component: in het ene moment word je weer geconfronteerd met het verlies en in het andere moment is er sprake van gerichtheid naar de toekomst, ruimte voor nieuwe activiteiten. De verliesgerichte- en herstelgerichte modus wisselen elkaar af en zoeken naar een balans.Tevens ontwikkelde zich de opvatting dat verlies een confrontatie is met de zin en betekenis van je / het bestaan.
De focus werd verlegd van “afsluiten”, “losmaken” en “doorgaan” naar betekenisgeving (Neimeyer), integratie van het verlies in je levensverhaal, (weer) vorm geven aan je leven, reconstructie van je toekomstperspectief.Verlies kan aldus een diepere laag in je bestaan aantasten, de existentiële KERN (de Mönnik):
Je verliest de Kontrole over jezelf, de situatie, je omgeving (soort hulpeloosheid); je gevoel van Eigenwaarde wordt aangetast, het beeld van jezelf, twijfel; verlies kan je Rechtvaardigheidsgevoel ontwrichten, inbreuk op je waarden en normen; verlies, beschadiging of zelfs vernietiging van je toekomstperspectief (-dromen), aantasting van Nu-in-relatie-tot-later. Manu Keirse spreekt dan ook van “vingerafdruk van Verdriet”: ieder mens rouwt op zijn / haar eigen manier, in zijn / haar eigen tempo en in de context van zijn / haar eigen unieke levensverhaal.
Bij de confrontatie met verstoringen en problemen hebben wij de neiging direct naar rationele, pragmatische en economische oplossingen te zoeken, gevraagd en ongevraagd advies te geven en het probleem zo snel mogelijk de wereld uit te helpen. Een logische reactie en handeling. Bij ernstige life-events, ingrijpende veranderingen en verlies hebben wij ook die neiging: probleem oplossen!
Echter: dat werkt niet, is niet effectief. Zoals reeds gezegd, bij verlies gaat het om zingeving, betekenisgeving, integratie in je levensverhaal en je toekomstperspectief opnieuw vorm geven. Het gaat om kwetsbaarheid, zoeken, opnieuw jezelf ‘uitvinden’.In geval van “gewone” problemen gebruiken we de DOE-aanpak: het gaat om het doen, interventies uitvoeren volgens protocollen, het maken van een contract en we hebben daarvoor afstand nodig.Bij verlies en rouw is het effectiever de BETEKENIS-aanpak te hanteren: het gaat om er zijn als persoon, verbinding maken, het zoeken naar betekenis, emotionele betrokkenheid in de vorm van presentie en contact en nabijheid is hierbij een noodzaak.
Ook de zorgverlener wordt hiermee geconfronteerd. Van belang is de balans te vinden tussen: doen en zijn, afstand en nabijheid, interventie en presentie, effectiviteit en essentie, contract en contact en probleem oplossen en betekenis geven. Deze balans tussen afstand en nabijheid voltrekt zich in de interactie met de cliënt waarbij de zorgverlener continu reflecteert op zijn eigen handelen. Immers het eigen levensverhaal van de zorgverlener (met verlieservaringen) speelt mee en is niet met een knop uit te schakelen.
En het zoeken naar deze balans tussen afstand en nabijheid brengt een aantal dilemma’s met zich mee: overdracht / tegenoverdracht, over betrokkenheid, ongelijkheid en grenzen in het contact, zelfonthulling, lichamelijk contact, e.a. Het ABC van Zelfzorg is van groot belang voor de zorgverlener: Aandacht / Acceptatie (reflectie, luisteren naar signalen bij jezelf); Balans (dynamisch evenwicht tussen Doen en Zijn); Connectie en Communicatie (intervisie, feedback).Niet zelden ontwikkelen zich klachten bij de zorgverlener op het gebied van PTSS, burn out, Secundaire Traumatisering, angst, depressie, slaapproblemen, e.a. In de interactieve lezing zal op het boven beschrevene dieper op worden ingegaan: op een dragelijke manier kijken naar wat ondraaglijk is.
Hospice Vredeborgh heeft nu ook een eigen Facebookpagina! Hier op vind je verhalen, mooie foto's en nuttige links. Klik hier om de pagina direct te bekijken.
Mede dankzij de inzet van de groep tuinvrijwilligers is de tuin van het hospice in het voorjaar en in de zomer een plaatje om te zien!
