OPEN DAG in het Hospice Vredeborgh in Leek op zaterdag 3 juni 2023.
Het hospice is een bijna thuis huis waar mensen in de laatste fase van hun bestaan afscheid nemen van hun leven en hun dierbaren. Een huis waarin spanning, verdriet, onbegrip en machteloosheid is, maar waar ook wordt gelachen, waar tederheid, liefde en opbeurende woorden zijn, waar het leven verdicht is tot de kern van zijn bestaan.
De eigen wensen van de gasten staan voorop en zorg is altijd beschikbaar.
Hoe en wanneer kom je in een hospice terecht ? Wat kun je daar aan zorg verwachten en hoe is de organisatie geregeld?
Vrijwilligers van het Hospice Vredeborgh gaven uitleg aan de belangstellenden.
Hieronder een aantal foto's van de Open Dag.
KUNSTVEILING 3 SEPTEMBER 2023
Leek, september 2023
Beste kunstliefhebber,
Hospice Vredeborgh in Leek bestaat ruim 6 jaar. Omdat wij grotendeels afhankelijk zijn van vrijwilligers,
donaties en schenkingen zijn de "Vrienden van het Hospice" actief in het bijeenbrengen van financiële middelen en steeds op zoek naar nieuwe mogelijkheden.
Op 3 september 2023 was er een kunstveiling in de CazemierBoerderij, Hoofdstraat 27 te Tolbert. Beelden/beeldjes in brons, terracotta, gips en acryl van o.a. Margot Brekelmans, Trijnie Wubbolt, Ingrid Ditmar Jansse en Dick Andriese.
Grafisch werk met houtdrukken van Jan Ernst Douma, Bep van der Vinne, Joke Schepers, zeefdrukken van Peter O. Gerrits, Cor de Jong en Trijnie Wubbolt en tekeningen van Ruud Venekamp.
Olieverf- en acrylverfschilderijen van o.a. Olja Maier, Margot Brekelmans, Janet Huizing, Wine Fransen, Trees van der Velden, Thea van der Laan en Arien de Groot. Zowel landschappen als abstracte composities van diverse afmetingen. Daarnaast ook werken van Matumbo Art uit Leek, van Leon Snaak en Fenneke Bonsema, een foto van fotograaf Alfred Oosterman, keramiek van Maria Wijnholds, divers werk van fotograaf Dolph Kessler, werken van Toon Teeken en Egbarta Veenhuizen, een aquarel van Sita Geerling, etsen van Els Kocken, een zinkobject schuurpapier met bladgoud van Anneke Ekhart, werken van Hans Verschoor, Wout van Heusden, Simon Koene, Leen Kaldenberg en Fiene Werkman.
Er zijn schenkingen binnengekomen, o.a. schilderijen van Henk Menninga uit Appingedam, een schilderij van Alette de Groot, een kleurenlithografie van Jan Cremer, een schilderij van Allard Elout, een werk van Hans Verschoor, een litho van Jowan Remmig, een ets van Margo Slomp, een linosnede van Flip Drukker, 4 foto's van Omke Oudeman, een schilderij en aquarel van Lies Boekraad en een schilderij van C. Stiekema, 'Adam en Eva in het paradijs' (1910), acryl op board van Lourens Lubbers, tekeningen van Ruud Venekamp, olieverf schilderijen van Anna Sikkens, een litho van Jowan Remmig, olieverfschilderijen van Arie Homan en van Gerriet Postma, een gesigneerde litho van Armando.
En er werd een zeiltocht aangeboden door Michel Sarolea om een dag te zeilen en eventueel te schilderen en een bijzondere Spaanse wijn te proeven van Wijnhandel Dikkers uit Groningen, een echte Clara Vega. Hierop werd veelvuldig ingeschreven!
Deze veiling werd heel goed bezocht en er zijn vele werken verkocht. Peter Kooke was de veilingmeester; hij heeft zich maximaal ingezet en deze veiling verliep onder zijn leiding zeer professioneel.
De totale netto opbrengst is nog niet exact bekend, maar komt in de buurt van € 13.000,00.
Alle kopers en bezoekers worden namens de Vrienden van het Hospice en de vrijwilligers van het Hospice heel hartelijk bedankt!
Met vriendelijke groet namens de leden van Stichting Vrienden van Hospice Vredeborgh,
Ingrid Ditmar Jansse & Martin Heidema
ingridditmar@hotmail.com
martinheidema@hotmail.com
zie ook: www.inhetwesterkwartier.nl/agenda
www.cazemierboerderij.nl/activiteiten/agenda
facebook Hospice Vredeborgh Leek
Gastenovereenkomst (zie bijlage)
 | 2023 - gastenovereenkomst september.pdf (165.17KB) |
| 2023 - gastenovereenkomst september.pdf (165.17KB) |
De gasten of hun naasten ondertekenen deze gastenovereenkomst bij de opname in het hospice.
VERHALEN UIT EEN HOSPICE
Vrijwilligster Elly van Pagée heeft een aantal verhalen geschreven, die zij heeft ontleend aan haar eigen ervaringen en aan die van andere vrijwilligers. Het boekje kreeg de toepasselijke titel "VAN HIER NU TOT HIER NA". De boekpresentatie is op vrijdag 3 juni om 17.00 uur bij Daan Nijman in Roden; het boekje is te verkrijgen in het Hospice te Leek en vanaf juni is het boekje te verkrijgen in de boekhandels.
Elly van Pagée: "Een Hospice is een plek waar mensen in de laatste fase van hun bestaan afscheid nemen van hun leven en hun dierbaren. Een huis waar spanning, onbegrip, verdriet en machteloosheid is, maar ook een plek waar wordt gelachen , waar tederheid, liefde en opbeurende woorden zijn, waar het leven verdicht is tot de kern van zijn bestaan nog even ....
De verhalen in Van hier nu tot hier na geven een inkijk in de bijzondere wereld van een hospice".
De Kracht van Verbinding, een nieuwe visie op verlies en rouw
Verlies, tegenslagen, en ingrijpende veranderingen zijn van alle tijden en voor iedereen. Het is een wezenlijk deel van hoe en wie wij zijn op deze wereld. Ernstige life-events en verlies kunnen diepgaande consequenties hebben voor ons zelfbeeld, ons wereldbeeld en niet in de laatste plaats voor ons toekomstperspectief.
We onderscheiden tegenwoordig 4 gebieden met betrekking tot ernstige life-events: overlijden, (verlies van) gezondheid, relaties (scheiding, misbruik) en werk (verlies van werk).
Er ontstaat een verlangen naar en behoefte aan integratie van het verlies in ons levensverhaal, het ons verbinden met anderen en betekenisgeving aan het verlies.Er rust, nog steeds, een taboe op onze verliescultuur. Gevoed door een no-nonsense- en maakbaar wereldbeeld en de overtuiging dat gelukkig zijn het ultieme levensdoel is.
Tevens wordt rouw door velen (ook professionals) gezien als en stoornis, een ziekte. Rouw is echter een normale reactie op een abnormale situatie. Rouw is in essentie een stressreactie: een poging van ons lichaam en onze geest om effectief om te gaan met de waarneming van een “gevaar” richting ons welbevinden. De kern van rouw is scheidingspijn.
We kunnen echter wel ziek worden van rouw: de aanleiding ligt dan meer in (vroege) hechtingsproblematiek of in een verstoorde interactie met de omgeving (conflicten, “nu moet je ’t maar eens afsluiten”, “loslaten”, “weer de oude worden”).
In de vorige eeuw ontwikkelde Elizabeth Kübler-Ross, tijdens haar werk met terminale patiënten, een 5 fasen model voor rouwen: ontkenning, woede, marchanderen, depressie, aanvaarding.
In de loop van deze eeuw kwam er, onder invloed van wetenschappelijk onderzoek, kritiek op dit model:
- Er is een essentieel verschil tussen een terminale patiënt en nabestaanden: hun toekomstperspectief.
- Rouwen is geen lineair, statisch proces, de 5 fasen hoeven niet in genoemde volgorde te worden doorlopen, het rouwen is geen uniform, voor ieder mens gelijk-verlopend proces.
Rond 1999 volgde de ontwikkeling van het Duale Proces Model (Stroebe & Stroebe & Schut): rouwen wordt hier beschouwd als een circulair, dynamisch proces met een verliesgerichte- en een herstelgerichte component: in het ene moment word je weer geconfronteerd met het verlies en in het andere moment is er sprake van gerichtheid naar de toekomst, ruimte voor nieuwe activiteiten. De verliesgerichte- en herstelgerichte modus wisselen elkaar af en zoeken naar een balans.Tevens ontwikkelde zich de opvatting dat verlies een confrontatie is met de zin en betekenis van je / het bestaan.
De focus werd verlegd van “afsluiten”, “losmaken” en “doorgaan” naar betekenisgeving (Neimeyer), integratie van het verlies in je levensverhaal, (weer) vorm geven aan je leven, reconstructie van je toekomstperspectief.Verlies kan aldus een diepere laag in je bestaan aantasten, de existentiële KERN (de Mönnik):
Je verliest de Kontrole over jezelf, de situatie, je omgeving (soort hulpeloosheid); je gevoel van Eigenwaarde wordt aangetast, het beeld van jezelf, twijfel; verlies kan je Rechtvaardigheidsgevoel ontwrichten, inbreuk op je waarden en normen; verlies, beschadiging of zelfs vernietiging van je toekomstperspectief (-dromen), aantasting van Nu-in-relatie-tot-later. Manu Keirse spreekt dan ook van “vingerafdruk van Verdriet”: ieder mens rouwt op zijn / haar eigen manier, in zijn / haar eigen tempo en in de context van zijn / haar eigen unieke levensverhaal.
Bij de confrontatie met verstoringen en problemen hebben wij de neiging direct naar rationele, pragmatische en economische oplossingen te zoeken, gevraagd en ongevraagd advies te geven en het probleem zo snel mogelijk de wereld uit te helpen. Een logische reactie en handeling. Bij ernstige life-events, ingrijpende veranderingen en verlies hebben wij ook die neiging: probleem oplossen!
Echter: dat werkt niet, is niet effectief. Zoals reeds gezegd, bij verlies gaat het om zingeving, betekenisgeving, integratie in je levensverhaal en je toekomstperspectief opnieuw vorm geven. Het gaat om kwetsbaarheid, zoeken, opnieuw jezelf ‘uitvinden’.In geval van “gewone” problemen gebruiken we de DOE-aanpak: het gaat om het doen, interventies uitvoeren volgens protocollen, het maken van een contract en we hebben daarvoor afstand nodig.Bij verlies en rouw is het effectiever de BETEKENIS-aanpak te hanteren: het gaat om er zijn als persoon, verbinding maken, het zoeken naar betekenis, emotionele betrokkenheid in de vorm van presentie en contact en nabijheid is hierbij een noodzaak.
Ook de zorgverlener wordt hiermee geconfronteerd. Van belang is de balans te vinden tussen: doen en zijn, afstand en nabijheid, interventie en presentie, effectiviteit en essentie, contract en contact en probleem oplossen en betekenis geven. Deze balans tussen afstand en nabijheid voltrekt zich in de interactie met de cliënt waarbij de zorgverlener continu reflecteert op zijn eigen handelen. Immers het eigen levensverhaal van de zorgverlener (met verlieservaringen) speelt mee en is niet met een knop uit te schakelen.
En het zoeken naar deze balans tussen afstand en nabijheid brengt een aantal dilemma’s met zich mee: overdracht / tegenoverdracht, over betrokkenheid, ongelijkheid en grenzen in het contact, zelfonthulling, lichamelijk contact, e.a. Het ABC van Zelfzorg is van groot belang voor de zorgverlener: Aandacht / Acceptatie (reflectie, luisteren naar signalen bij jezelf); Balans (dynamisch evenwicht tussen Doen en Zijn); Connectie en Communicatie (intervisie, feedback).Niet zelden ontwikkelen zich klachten bij de zorgverlener op het gebied van PTSS, burn out, Secundaire Traumatisering, angst, depressie, slaapproblemen, e.a. In de interactieve lezing zal op het boven beschrevene dieper op worden ingegaan: op een dragelijke manier kijken naar wat ondraaglijk is.
Hospice Vredeborgh heeft nu ook een eigen Facebookpagina! Hier op vind je verhalen, mooie foto's en nuttige links. Klik hier om de pagina direct te bekijken.
Mede dankzij de inzet van de groep tuinvrijwilligers is de tuin van het hospice in het voorjaar en in de zomer een plaatje om te zien!
